توان نگاوات واحدی نظری از توان است که معرف مقدار انرژی (با واحد وات) ذخیره‌شده است. انرژی ذخیره‌شده نتیجه مستقیم بقای انرژی یا افزایش راندمان انرژی است. این واحد توسط یکی از محققان و زیست شناسان به نام لوین مطرح شد. لوین باور داشت که جوامع بین‌الملل نیاز به یک تغییر رفتار برای کاهش استقلال کشورها به مقدار انرژی اضافی دارند. فرضیه نگاوات می‌تواند بر تغییر رفتار مصرف‌کنندگان با تشویق آن‌ها به تفکر راجع به انرژی که مصرف می‌کنند، اثر بگذارد.

   بازار نگاوات را می‌توان به‌عنوان بازار ثانویه در نظر گرفت که در آن برق از یک مصرف‌کننده به مصرف‌کننده دیگر درون بازار انرژی تخصیص داده می‌شود. در این بازار، نگاوات را می‌توان به‌عنوان کالا پنداشت. کالاها توانایی بازرگانی و تجارت شدن در زمان و مکان ‌دارند که به نگاوات اجازه می‌دهد در سیستم بازرگانی بین‌المللی شرکت کند.

   محرک‌ها برای بازار نگاوات می‌تواند شامل دریافت پول، حذف استقلال انرژی ملی، و ... باشد. به‌عنوان هزینه، کسانی که نگاوات تولید می‌کنند، می‌توانند انرژی ذخیره‌شده را بفروشند.

   سیستم نگاوات دو عیب عمده نیز دارد. اولاً نمی‌توان مقدار دقیق انرژی ذخیره‌شده را اندازه‌گیری کرد. ثانیاً ممکن است تأمین‌کنندگان انرژی تمایل به کاهش مصرف انرژی مصرف‌کننده به دلیل سود کمتر نداشته باشند.