پالایشگاه‌های نفتی با افزایش راندمان خود تا حد ممکن از هزینه‌ها می‌کاهند. یکی از عوامل اصلی که باعث کاهش راندمان می‌شود، خوردگی اجزای فلزی است که در کل پروسه پالایش، ممکن است دیده شود. خوردگی باعث شکست تجهیزات و اجبار به برنامه منظم نگهداری پالایشگاه می‌شود که در زمان برنامه نگهداری هر واحد، باید واحد مورد نظر خاموش و از چرخه خارج شود. در سال 1996، هزینه‌های مستقیم مربوط به خوردگی در صنعت پالایشگاهی ایالات متحده امریکا، 3.7 میلیارد دلار در هر سال ارزیابی شد.

   خوردگی در شکل‌های متفاوتی مانند خوردگی حفره از قطرات آب، شکنندگی از هیدروژن و خوردگی تنشی از سولفید در پروسه پالایش ظاهر می‌شود. از دیدگاه علم مواد، فولاد کربنی در بیش از 80 درصد اجزای پالایشگاهی وجود دارد که به دلیل قیمت پایین آن، بسیار مناسب است. فولاد کربنی در برابر بیشتر شکل‌های مرسوم خوردگی به‌ویژه ناخالصی‌های هیدروکربن در دمای زیر 25 درجه سانتی‌گراد مقاوم است، اما برخی دیگر مواد شیمیایی و محیطی خورنده، باعث ممانعت از استفاده فولاد کربنی در هرجایی می‌شوند. برخی از مواد جایگزین رایج مانند فولاد کم آلیاژ شامل کروم و ملیبدن و فولاد زنگ نزن با کروم است. برخی دیگر از مواد گران‌قیمت‌تر شامل آلیاژهای تیتانیوم، مس و نیکل هستند.

   می‌توان با یک سیستم پیچیده نظارت و تعمیرات پیشگیرانه و استفاده دقیق از مواد، با خوردگی مبارزه کرد. بازرسی شامل بازرسی آفلاین و هم آنلاین می‌شود. در بازرسی آفلاین، خوردگی بعد از رخ دادن اندازه‌گیری می‌شود تا مهندسین بتوانند بر پایه اطلاعات قدیمی، زمان مناسب برای جایگزین کردن را تعیین کنند. به این بازرسی، مدیریت پیشگیرانه نیز گفته می‌شود.

   سیستم‌های آنلاین کمی مدرن‌تر هستند و راه‌های رسیدگی به خوردگی را متحول کرده‌اند. چندین نوع بازرسی آنلاین مانند مقاومت قطبی خطی، سروصدای الکتروشیمیایی و مقاومت الکتریکی وجود دارد. بازرسی‌های آنلاین در گذشته نرخ پاسخ آهسته‌ای داشت ولیکن تکنولوژی‌های جدید بازرسی آنلاین قابلیت دو بار گزارش نرخ در هر دقیقه و با دقتی بالا را دارند. با انجام این بازرسی‌ها و واکنش مناسب و به موقع به تغییرات سیستم، می‌توان مکانیسم خوردگی را کنترل کرد و در نهایت با کاهش خوردگی، تولی محصول خروجی را نیز افزایش داد.

   روش دیگر روش مواد است که شامل انتخاب ماده مناسب برای کاربرد مورد نظر است. در قسمت‌های با خوردگی کوچک، مواد ارزان‌ قیمت ارجح هستند اما در جایی که احتمال خوردگی بد وجود دارد، مواد گران‌قیمت‌تر ولی با عمر بیشتر مد نظر هستند. از دیگر روش‌های موادی، موانع محافظ مابین ماده خورنده و فلز مورد نظر است. برخی از این موانع مانند لایه‌های نازک از فلزات گران‌قیمت‌تر برای محافظت از فلزات ارزان‌تر در برابر خوردگی بدون نیاز به استفاده از مواد زیاد است.