تقریبا ۷۰ سال پیش، فیزیک دان برنده جایزه نوبل «انریکو فرمی» این سوال مشهور را پرسید: «پس دیگران کجا هستند؟» او با این سوال به موجودات فضایی اشاره می کرد که با توجه به قدمت طولانی کهکشان راه شیری و میلیاردها سیاره قابل سکونتش ظاهرا باید تا کنون خودشان را نشان داده بودند.
دانشمندان توضیحات احتمالی بسیاری را برای این معما مطرح کرده اند که سرانجام پارادوکس فرمی ارائه شده است.
برای مثال، شاید زمین تنها سیاره قابل سکونت در کهکشان ما باشد یا تنها سیاره بهره مند از موجودات هوشمند باشد.
و یا شاید موجودات فرازمینی وجود دارند و در فاصله ای بسیار دور ما را دزدکی نگاه می کنند. چندی پیش، اخترشناسی به نام «آلن استرن» ایده دیگری را ارائه نمود: شاید موجودات هوشمند در سرتاسر کهکشان ما گسترده اند اما اکثرشان در اقیانوس های زیر سطحی تاریک و عمیق زندگی می کنند که از بقیه کیهان جداست!
استرن، محقق ارشد عملیات افق های نو ناسا، استدلال خود را در چهل و نهمین نشست سالانه انجمن اخترشناسی و علوم سیاره ای آمریکا در پروو- اوتا مطرح کرد.
استرن گفت: «شاید این اقیانوس های عمیق در سرتاسر کهکشان راه شیری وجود داشته باشند. در واقع، اقیانوس های آب مایع در زیر پوسته های یخی قمرهای مشتری یعنی کالیستو، گانیمد و اروپا قرار دارند. در زیر پوسته انسلادوس قمر زحل، هم چنین اقیانوس هایی وجود دارد. احتمال می رود اقیانوس های عمیق در چندین سیاره و جهان های دیگر وجود داشته باشند مثل پلوتو و تیتان بزرگترین قمر زحل.»
اقیانوس های زیر سطحی محیط بسیار پایدارتری در مقایسه با آب های سطحی فراهم می آورند و زمان بیشتری در اختیار حیات می گذارند تا هوش و پیچیدگی را تکامل ببخشد. آقای استرن گفت: «برخورد شهاب سنگ ها و شراره های خورشیدی و ابرنواخترهای مجاور و هر مداری که شما در آن قرار دارید، اینکه مگنتوسفر دارید یا خیر و اینکه اتمسفر سمی وجود دارد یا خیر؛ هیچکدام از این موارد اهمیت ندارند.» اما همان چیزی که این محیط ها را در مقابل آسیب و تغییر مصون نگه می دارد (پوسته یخی)، احتمالا آنها را در انزوا نگه می دارد. آقای استرن در ادامه بیان کرد: «اگر موجودات فضایی دارای فناوری باشند و اقدام به مخابره سیگنال نمایند، ما قادر به دیدن آن در هیچ یک از بخش های طیفی نیستیم.»
عامل دیگری را هم باید در نظر گرفت: چقدر احتمال دارد که موجودات فرازمینی در چنین محیط هایی اقدام به برقراری ارتباط نمایند؟ آیا آنها اطلاعی درباره ستاره های بی شمار موجود در کهکشان راه شیری دارند، اگر در اعماق اقیانوس ها مدفون شده باشند؟ آیا باید تونلی به سطح سیاره خود بزنند تا نگاهی به جهان پیرامونشان بیندازند. هم چنین ساخت فضاپیما و پرتاب آن به فضا کار دشواری برای موجودات فرازمینی ساکن اقیانوس ها تلقی می شود، چرا که سیستم های پشتیبانی حیات آنها به آب زیادی نیاز دارد که خیلی سنگین خواهد بود. استرن ادعا نمی کند که این ایده راه حلی قطعی برای پارادوکس فرمی است بلکه عنصر دیگری به بحث در این رابطه افزوده می شود.
احتمال وجود موجودات هوشمند فضایی در کهکشان راه شیری چقدر است؟ دانشمندان بر این باورند که حیات هوشمند بیگانه ممکن است در همین نزدیکیها باشد!
گروهی از دانشمندان بر اساس تحقیقات خود، از احتمال وجود موجودات هوشمند فضایی در کهکشان راه شیری خبر دادند! به عقیده آنان، با در نظر گرفتن مقیاس کهکشانی میتوان انتظار داشت که در کهکشان راه شیری، حداقل یک تمدن هوشمند دیگر به جز انسان در حال زندگی باشد. دانشمندان اظهار داشتهاند که این دسته از موجودات فضایی ، از تکنولوژیهای لازم برای برقراری ارتباط با زمینیان برخوردارند، اما علت اینکه هنوز به شواهدی واقعی از آنان دست نیافتهایم میبایست مورد بررسی دقیقتر قرار گیرد.
این مطالعه جدید که توسط دانشمندانی با نامهای لوئیس انکورداکی (Luis A. Anchordoqui)، سوزانا وبر (Susanna Weber) و جورج سوریانو (Jorge F. Soriano) انجام گرفته، در قالب مقالهای جدید در دانشگاه کورنل منتشر گردیده است.
هدف اصلی این مقاله، مطرح ساختن فرضیه وجود موجودات هوشمند فضایی در کهکشان راه شیری با قابلیت برقراری ارتباط تکنولوژیکی بوده و تمامی احتمالات ممکن را تحت بررسی خود قرار میدهد.
کارشناسان، تحقیقات خود را بر اساس معادله دریک (Drake Equation) انجام داده تا تعداد تمدنهای موجود در کهکشان راه شیری را مورد بررسی قرار دهند. به عقیده آنان، موجودات هوشمند فضایی در کهکشان راه شیری به تکنولوژی لازم برای برقراری ارتباط از طریق ارسال سیگنالهای رادیویی نیز دست یافتهاند. محاسبات دانشمندان نشان میدهد که در مقیاس کهکشانی، در کهکشان راه شیری حداقل یک تمدن پیشرفته دیگر با امکان برقراری ارتباط با زمینیان وجود دارد.
علاوه بر این، دانشمندان تعداد سیاراتی که در آنان امکان شکلگیری تمدنهای پیشرفته وجود دارد را با سرعت شکلگیری اجرام آسمانی در کمربند حیات مقایسه کردند. اما باید توجه داشت که تابش پرتوهای گاما خطری جدی برای شکلگیری تمدنهای هوشمند به شمار میرود.
به عقیده کارشناسان، تلسکوپ فضایی تس (TESS) و جیمز وب (JWST) که در آستانه راهاندازی تاریخی خود هستند، میتوانند نتایج این بررسیها را به خوبی نشان دهند.
با وجود اینکه دانشمندان بر احتمال وجود موجودات هوشمند فضایی در کهکشان راه شیری اتفاق نظر دارند، اما باید در نظر داشت که شانس شکلگیری حیات بیگانه در کهکشان راه شیری بسیار پایین و در مقایسه با سایر تمدنهای احتمالی جهان در حدود 0.5 درصد است. همین مسئله، جستجو برای موجودات فضایی در همسایگی زمین را با پیچیدگیهای بسیاری رو به رو میسازد. به عقیده کارشناسان، علت اینکه عدم کشف موجودات فضایی را میتوان به همین امر نسبت داد.
جورج سوریانو و همکارانش در این باره میگویند شرط اصلی کشف تمدنهای پیشرفته فضایی، جستجوی سیارههای مشابه زمین در کهکشان راه شیری است.