سيليکات هاي لايه اي تا به امروز بيشترين کاربرد را در ساخت نانوکامپوزيت ها داشته اند اخيرا به شدت از نانولوله هاي کربني نيز در ساخت اين نانوکامپوزيت ها استفاده مي شود. از انواع رزين هاي مورد استفاده به عنوان زمينه نانوکامپوزيت ها رزين هاي ترموپلاستيک و ترموست مي باشد. در حال حاضر از موضوعات بسيار با درجه اهميت بالا در تحقيقات مطالعه فصل مشترک فاز تقويت کننده مانند نانولوله ها و فاز زمينه مانند پليمرها مي باشد.
مواد و توسعه مواد از پايههاي تمدن و فرهنگ انسان ميباشد. بشر حتي دورههاي تاريخي را با مواد نامگذاري كرده است. مثل عصر سنگي، عصر برنز، عصر آهن، عصر فولاد (انقلاب صنعتي)، عصر سيليكون و عصر سيليكا (انقلاب ارتباطات از راه دور) . اين نشان ميدهد كه مواد چقدر براي ما اهميت دارد. ما همواره در كوشش هستیم كه از دنياي اطراف خود آگاهي داشته باشيم و آن را بهبود دهيم و ببينيم دنياي ما از چه چيزي ساخته شده است.
كامپوزيتهاي پليمري به علت خواصي مانند استحكام، سفتي و پايداري حرارتي و ابعادي، چندين سال است كه در ساخت هواپيماها به كار ميرود. با ظهور و بهكارگرفتن نانوتكنولوژي، كامپوزيتهاي پليمري بسيار جذابتر خواهند شد.
فرصتهاي نانوكامپوزيتهاي پليمري تقويت پليمرها با استفاده از مواد آلي و يا معدني بسيار مرسوم ميباشد. برخلاف تقويتكنندههاي مرسوم كه در مقياس ميكرون ميباشند، در كامپوزيتهاي نانوساختاري فاز تقويتكننده در مقياس نانومتر ميباشد. توزيع يكنواخت اين نانوذرات در فاز زمينه پليمري باعث ميشود فصل مشترك فاز زمينه و فاز تقويتكننده در واحد حجم، مساحت بسيار بالايي داشته باشد.