استفاده صحیح و منطقی از انرژی و فرآورده های آن مسئله ای است كه با رفتار انسان ارتباط می یابد. اگر چه راه حل های مختلفی از سوی متخصصان از جمله طراحی محیط، اجرای قوانین و اعمال قدرت از سوی منابع قدرت بیرونی، تهدید یا اجبار، استفاده از فن آوری های جدید و غیره ارائه شده است، اما بسیاری از صاحبنظران شیو ه های صرفه جویی داوطلبانه را رویكرد بهتری می دانند. لذا بخش عمده ای از كار متخصصان علوم اجتماعی و روانشناسی اجتماعی در این حوزه بر یافتن راه های تشویق افراد به كاهش مصرف انرژی متمركز بوده است. بر این اساس صرفه جویی انرژی را می توان بعنوان یك رفتار انسانی در نظر گرفت. 

   هر رفتاری از جمله مصرف صحیح و یا غیرمنطقی انرژی می تواند دلایلی داشته باشد. مصرف كننده انرژی ممكن است نسبت به علت رفتار خودآگاهی داشته یا نداشته باشد، ولی به هرحال رفتار وی معلول عواملی چند است. تكوین و شكل گیری و تغییر چنین رفتاری می تواند تحت تأثیر عوامل متعددی نظیر هنجارهای اجتماعی، یادگیری، تجارب پیشین فرد در محیط خانواده، مدرسه، تفاوت های فردی و بالاخره باورها و نگرش های وی باشد. رفتار صرفه جویی افراد بر اساس اندیشه ها، باورها و نگرش های آنان شكل می گیرد و هرگونه تغییر در رفتارهای پایدار مستلزم  تغییرات ابتدایی در نگر شهاست.