زمانی که سؤالی درباره سوخت مورد نیاز صنایع مطرح می شود، اغلب این حقیقت نادیده گرفته میشود که منظور باید بیشتر معطوف به منابع حرارتی باشد تا منابع سوختی. در هر زمانی و مخصوصًا در زمان حال، پسندیده است که اهمیت حرارت، معادل اهمیت سوخت در نظر گرفته شود. حتی در حساب شده ترین تأسیسات حرارتی ، مقادیری اتلاف غیر قابل پرهیز انرژی وجود دارد. اما می توان همین مقادیر نسبتًا كوچک تلف حرارتی را در جهت کارهای مفید مصرف كرد.
   این کتابچه به مسئلة تولید بهتر حرارت از منبع سوخت نمی پردازد، بلکه به استفاده بهتر از حرارت ذخیره شده به صورت بخار یا آب داغ نظر دارد.
   بخار در دیگ بخار تولید شده و برای رفع نیازهای حرارتی فرآیندهای قسمت های مختلف تأسیسات، توزیع می گردد. با از دست دادن حرارت، بخار به مایع حاصل از میعان تبدیل می شود ولی هنوز مقداری حرارت (كه قبلا از دیگ بخارگرفته شده است) در آن باقی می ماند. حرارت مزبور را می توان از طریق استفاده از فلاش بخار یا خود مایع حاصل از میعان، بازیافت نمود. همچنین در فرآیندهای معین، آب تبخیرشده حاوی مقداری حرارت نهان می باشد.
   این کتابچه نشان می دهد که چگونه می توان از این گونه های مختلف حرارت برای انجام کارهای مفید استفاده کرد.