دیوار ترومپ نوعی دیوار ذخیره ساز حرارتی است که از یک دیوار تیره رو به جنوب از جنس مصالح بنایی تشکیل یافته که با شیشه های عمودی پوشانده می شود.

   دیوار ترومب ( Trombe wall ) برای اولین بار توسط مخترعی فرانسوی در اواخر ۱۹۵۰ میلادی و سپس در آزمایشگاه در ایالت نیومکزیکو در آمریکا ساخته شد. در ساختار آن از یک دیوار بنایی معمولی بتنی با ضخامت  ۲۰ تا ۴۰ سانتیمتر که با رنگ تیره پوشیده و از مصالح جاذب حرارت، استفاده شده است. در مجاورت آن  یک شیشه یک جداره یا دو جداره در فاصله بین ۲۰ تا ۱۵۰ میلیمتر از دیوار  قرار گرفته تا یک فضای جریان هوا ایجاد شود.

   گرمای خورشید پس از عبور از شیشه توسط دیوار جذب و در آن ذخیره و سپس به آرامی توسط دیوار به داخل فضا هدایت میشود. دیوار در طول روز گرم و گرمایش را در طول شب به محیط داخل اتاق می‌دهد.

   در هنگام شب دمای سطح جذب کننده دیوار و لایه های مجاور آن به پایین تر از دمای  هوای اتاق سقوط می کند این امر باعث می شود که با متراکم تر شدن هوای سرد در فضای شیشه ای ، هوای سرد از پایین وارد فضای خانه شده و هوای گرم از دریچه بالا وارد محفظه بین دیوار و شیشه شود. لذا عملی ترین شیوه کنترل منافذ، صفحه ای سبک وزن است که روی منفذ بالایی دیوار ترومپ لحاظ می شود.

محاسن دیوار ترومب

1. به عنوان یک سپر محافظ کننده بین ساکنین و تغییرات دمای سطح جذب کننده گرما را از طریق ذخیره‌سازی حرارتی به کندی منتقل می‌کنند؛ به همین دلیل دما را هم تعدیل و هم به تاخیر می‌اندازند.

معایب دیوار ترومب

1. عملکرد دیوار ترومب با توجه به اینکه در این سیستم دیوار و شیشه‌ای که در جلوی آن قرار دارد فاصلهٔ خیلی نزدیکی دارند، تمیز کردن این شیشه از داخل، مشکل ساز است.
2. ترموسیرکولاسیون معکوس در شب (هوای گرم از منفذ بالایی خارج و هوای سرد از پایین وارد فضای داخلی می‌شود.)
3. انباشته شدن گردوغبار روی شیشه از داخل، و مشکل تمیز کردن آن.
4. نصب و راه اندازی و نگهداری عایق شبانه در این دیوارها دشوار می‌باشد.