بال بلندتر، نازکتر و سبکتر دارای حفاظ خرپا، با هدف کارآمدتر کردن و کاهش آلایندگی هواپیماهای مسافربری خصوصی آینده طراحی شده است.
با بزرگتر شدن هواپیماها، آنها به بالهای بزرگتر برای برخاستن نیاز دارند اما ارائه سطح کافی برای ایجاد بالابری کافی به منظور برخاستن هواپیما از زمین همچنین باعث افزایش وزن هواپیما و کشش بیشتر میشود که در نتیجه مصرف سوخت بیشتر، انتشار آلاینده بیشتر و هزینههای اجرایی بالاتر را به همراه خواهد داشت.
یکی از راهحلها برای این مساله، بلندتر و باریکتر ساختن بالها است اما در این حالت، بالها در اثر وزنشان یا نیروهای برخاست به مرور خم میشوند.
بال دارای حفاظ خرپای تحت تولید ناسا و مهندسان بوئینگ، به تخصیص کارآمدتر سطح بال در کنار ارائه حفاظ برای آن پرداخته است. در حال حاضر، این بال از طول 50 درصد بلندتر نسبت به طراحیهای موجود بر روی هواپیماهای مورد مقایسه برخوردار است. به گفته ناسا، ترکیب وزن سبک و کاهش کشش به این معنی است که هواپیمای مجهز به بال مذکور تا 50 درصد سوخت کمتر مصرف کرده، انتشار کربن آن نصف طراحیهای کنونی هواپیماهای مسافربری کنونی است و از عملکرد چهار تا هشت درصد بهتر از طرحهای بال بدون حفاظ برخوردار است.
این بال اکنون در مرکز تحقیقات ایمز ناسا در کالیفرنیا تحت آزمایشات تونل باد قرار دارد که نتایج آن با مدلهای دقیق رایانهای جریان هوا برای تنظیم طراحی بال، حفاظ و ابعاد آنها استفاده خواهد شد.
این بال دارای حفاظ بخشی از پروژه فناوری حملونقل هوایی پیشرفته ناسا برای تولید فناوریهای هوایی کارآمدتر و تمیزتر بوده و در هواپیماهای نمایشی جدید تجربی X-Plane این سازمان ادغام خواهد شد.